5/2/19. Daar is Elizabeth Costello weer, in een losjes verteld verhaal over een familiereünie in Nice. Ze heeft haar zoon John en haar dochter Helen drie jaar niet gezien. Het is geen toeval dat haar zoon vanuit de Verenigde Staten net een paar dagen in Zuid Frankrijk is op weg naar een of andere belangrijke conferentie. De eerste avond aan de Cote d'Azûr is vrolijk en plezierig. De volgende dag tijdens een autorit met haar dochter wordt Elizabeth geconfronteerd met de plannen van haar plichtsgetrouwe kinderen. Zou ze in een appartement in Nice willen wonen, vlakbij de galerie van Helen? Of, vraagt haar zoon een dag voor hij weer weg moet, zou ze mee willen naar Amerika en bij hem en zijn vrouw en kinderen in willen trekken, en haar rol als grootmoeder op zich willen nemen? Willen de kinderen werkelijk hun moeder zo dicht bij hen hebben? Of voelen ze zich voornamelijk verplicht hun genereuze voorstellen te doen, maar komen deze niet recht uit hun hart.