23/9/18. Meer dan vijfhonderd gedichten waarin de vrouw zich, als in een spiegel, dromend bekijken kan en vragen: ben ik zo? hoe ben ik? Waarin de man met haar mee kan kijken en zeggen: ben jij dan zo?
Het is niet hetzelfde of het antwoord in poëzie gegeven wordt, of anders. De poëzie spreekt met alle middelen van de taal (klank, ritme, woordplaatsing, beelden, spelling, interpunctie) en van de prosodie (metrum, strofe, versvormen) – en legt tussen alle elementen verbanden die zinvol zijn. Omdat poëzie een van de belangrijkste wijzen van kennen is, is de in poëzie gekende vrouw waar en echt. En deze poëtische wijze van kennen geeft genot.
Dit boek is ontstaan uit een meditatie over de vrouw. Uit die meditatie is een structuur gegroeid met elf afdelingen, die de vrouw op verschillende wijzen situeren.