14/2/21. Niemand vindt een verklaring voor zijn aanhoudende vermoeidheid. De dagelijkse uitputting begint meer en meer te wegen, maar hij is te trots om eraan toe te geven. Voor de buitenwereld is er dan ook niets aan de hand. Alleen zijn vrouw en kinderen weten hoe hij ‚s avonds na zijn werk enkel nog kan liggen: doodmoe en uitgeteld.Pas in 1994 hoort hij de diagnose: CVS, het chronische vermoeidssyndroom. Een geneesmiddel is er niet en intussen wordt de lijst met lichamelijke klachten langer: van slapeloosheid tot verlammende gewerichtspijnen en ernstige hartritmestoringen. Maar gelukkig wijkt de ziekt soms. Elke goede dag is een verademing, elke dag met minder pijn een geschenk.